Bijbelgedeelte: Lukas 24:13-35

Context
De Heere Jezus is opgestaan en verschenen aan de vrouwen. Als deze terugkomen bij de discipelen en alles vertellen, geloven de aanwezigen hen niet; ze doen het af als kletspraat. Petrus is naar het graf gegaan en vond alles zoals de vrouwen gezegd hadden.

Kerntekst
Lukas 24:26 Moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo in Zijn heerlijkheid ingaan?

Doelstellingen

De kinderen beseffen dat de Heere Jezus met Zijn verschijnen bewijst dat Hij is opgestaan.
Ze begrijpen dat ongeloof zonde is en dat ze de Heere moeten vertrouwen op Zijn Woord.

Zingen

Psalm 9:11; 21:4, 5; 72:11; 98:2
ZB - Daar juicht een toon / Christus onze Heer’ verrees / Heere Jezus om Uw Woord

Geloofsleer

HC zondag 17 - De opstanding van Christus

Introductie
‘Ik heb het zélf gezien!’ Je hebt zélf gezien, dat mama lekkere snoepjes heeft gekocht. Je hebt zélf gezien dat Dianne het vaasje liet vallen en dat het kapot was. Je hebt zélf gezien … Als je het zélf gezien hebt, is het toch waar? Of niet? In Jeruzalem hebben de discipelen het ook zélf gezien. Is het wáár wat ze hebben gezien? Luister!

Beginzin
‘Ga je mee? Laten we naar Emmaüs gaan!’ Kleopas kijkt naar zijn vriend. Als die nu maar meegaat! Hij kijkt naar de andere mensen in de zaal, ze zien er allemaal verdrietig uit.

Vertelschets

Onderweg praten ze met elkaar. Niet zo maar over van alles en nog wat. Nee, ze praten over wat er allemaal gebeurd is. Toen vanmorgen vroeg ineens de vrouwen voor de deur stonden en helemaal blij zeiden: ‘De Heere Jezus lééft!’ Verbaasd keken ze de vrouwen aan. ‘Er waren twee engelen bij het graf en die hebben het tegen ons gezegd. Trouwens, we hebben in het graf gekeken en dat was léég! Ja, Jezus leeft.’
De mannen weten het nog goed: ze keken elkaar aan en toen begonnen ze te praten tegen elkaar en tegen de vrouwen. Ze geloofden er niets van! Die vrouwen waren vast helemaal in de war. En dat konden ze nog begrijpen ook: er waren zoveel verdrietige dingen gebeurd de laatste dagen.
De Heere Jezus was gevangen genomen. Soldaten hadden Hem aan het kruis gehangen en daar was Hij gestorven. Gelukkig dat Pilatus had gezegd dat Jozef van Arimathea Hem mocht begraven.
Maar ze waren allemaal zo verdrietig: hun Meester was er niet meer.
En ze hadden helemaal niet gedacht aan wat Hij had gezegd: ‘Ik zal opstaan!’ De Heere Jezus zou niet in het graf blijven.
Plotseling komt er Iemand bij hen lopen. De Man groet vriendelijk. Kleopas en zijn vriend groeten hem wel, maar ze kijken maar amper naar de Man. Ze zijn zo verdrietig, ze hebben geen zin om met iemand te praten.
‘Waar praten jullie toch over? Jullie zien er zo verdrietig uit’, zegt de Man. De twee vrienden kijken hem aan. ‘Weet U dan niet wat er allemaal in Jeruzalem is gebeurd de laatste dagen?’ Dat kunnen ze niet begrijpen. Waar zou die Man vandaan komen, dat Hij dát niet weet!
‘Wat is er dan gebeurd?’ vraagt Hij. En dan beginnen ze te vertellen. Over de Heere Jezus, hoe Hij met de discipelen in de Hof van Gethsémané was en daar gevangen genomen werd. ‘Pilatus wilde een gevangene vrij laten en de mensen zeiden dat Jezus maar gekruisigd moest worden.’ Als ze er weer aan denken, zijn ze even stil. Dan vertellen ze verder: ‘Vrienden hebben Hem begraven. Maar vanmorgen was er zo iets wonderlijks. Toen waren er een paar vrouwen die bij het graf gingen kijken. Ze vonden Hem niet en ze zeiden tegen ons dat Hij leeft!’
‘Waarom willen jullie dat niet geloven? Dat is niet goed. In de Bijbel staat het toch geschreven dat de Heere Jezus zou komen en dat Hij zou sterven? Hij wilde aan het kruis sterven! Alleen zó kon Hij er voor zorgen dat het weer goed kon worden tussen God en de mensen. Zo kunnen de zonden van de mensen vergeven worden.’ De stem van de Man klinkt vriendelijk.
‘Hij heeft toch Zelf gezegd dat Hij zou sterven en na drie dagen weer levend zou worden?’ gaat Hij verder. Al pratend lopen ze door. De mannen hebben er geen erg in hoe ver ze lopen of hoe lang ze al wandelen.
Ze luisteren naar deze Man. Hij weet zo véél van de Bijbel en Hij legt het hun zo goed uit. Nu begrijpen ze het wel.
Zonder erg zijn ze al in Emmaüs aangekomen. Hier zullen de twee vrienden blijven. De Man doet alsof Hij verder wil lopen. ‘Nee, gaat U niet verder, maar blijf bij ons. Eet met ons mee en slaap hier, het wordt al donker!’ Dan geeft de Man toe, Hij wil wel bij hen blijven.
In huis maken ze snel wat te eten klaar en gaan, net als altijd, aan de tafel liggen. Maar dat is wonderlijk: dan pakt die Man het brood en Hij zegent het, Hij dankt er voor. Dat zou toch Kleopas of zijn vriend moeten doen, die hebben Hem uitgenodigd. Maar de Man breekt rustig een stuk van het brood en geeft het aan de twee vrienden.
En dan, ineens, weten ze het: deze Man is de Heere Jezus Zelf! Ze hebben al een hele poos naast Hem gelopen en ze zagen het niet eens. Nu pas herkennen ze Hem.
Meteen is de Heere Jezus weg. Ze zien Hem niet meer. Ze weten niet hoe dat is gegaan. Maar ze zijn ook helemaal niet meer verdrietig. De Heere Jezus leeft! Ze weten het heel zeker. Het was verkeerd van hen om niet te geloven wat de vrouwen zeiden. De Heere Jezus had het toch al eerder gezegd, dat Hij op zou staan! Wat Hij zegt, is toch wáár!
Ze kijken elkaar aan en ze zien aan elkaar hoe blij ze zijn. Hier blijven? In Emmaüs blijven en de anderen in Jeruzalem laten? O nee, ze móeten terug. Ze moeten alles aan de anderen vertellen. De anderen moeten horen, hoe blij hun hart was toen ze onderweg met die Man praatten en nog niet wisten Wie Hij was. Nu ze weten dat het de Heere Jezus was, dat Hij leeft, nu moeten ze het aan iedereen vertellen.
Op de terugweg lopen ze nog sneller, ze voelen helemaal niet dat ze moe zijn.

Slotzin
Als ze in Jeruzalem de deur opendoen, horen ze het eerst de juichende stemmen van de discipelen: ‘De Heere is écht opgestaan! Simon heeft Hem gezien!’ ‘Wij hebben Hem ook ontmoet, Hij heeft ons alles verteld. Toen Hij met ons aan tafel was en het brood brak, wisten we dat het Jezus was!’ Jezus lééft!

Gesprek
Wat dachten de discipelen, de vrouwen en Kleopas en zijn vriend? Wat hadden ze helemaal vergeten? Wat doet de Heere als Hij iets belooft? Wat deed de Heere Jezus onderweg? Hoe legt de Heere nu moeilijke dingen uit? Hoe herkenden de mannen de Heere Jezus? Hoe zou het komen dat ze helemaal niet voelden dat ze moe waren? Wat is de blijde boodschap van Pasen voor jou en mij?

Samenvatting
Twee mensen gaan op weg naar Emmaüs. Ze praten met elkaar over wat er gebeurd is. Dan komt er een Man bij hen lopen en vraagt waarover ze praten. Ze zien niet dat dit de Heere Jezus zelf is. Ze vertellen alles en dan onderwijst de Heere Jezus hen over wat er in de Bijbel over Hem geschreven is. Als ze aangekomen zijn in het dorp vragen ze of Hij mee naar binnen gaat. Als ze aan tafel liggen om te eten en de Heere Jezus het brood breekt en zegent, zien ze ineens dat het de Heere Jezus zelf is. Dan verdwijnt Hij. De twee mensen gaan direct terug naar Jeruzalem en vertellen het aan de discipelen en de mensen die bij hen waren.

Vragen