Verhaal van Anna en Thomas

In een mooi dorp woonden twee vrienden, Anna en Thomas. Ze waren altijd samen, lachten samen en deelden hun geheimen. Anna had een groot hart en Thomas wilde altijd avonturen beleven. Op een dag maakten ze een grote fout.
Ze braken per ongeluk de mooiste vaas van mevrouw Klaarwater met hun bal.
Mevrouw Klaarwater was de vriendelijke oude dame die aan het einde van de straat woonde. Bang voor de gevolgen, verstopten ze de gebroken stukken en deden alsof er niets was gebeurd. Maar al snel verspreidde het nieuws zich door het dorp en bereikte het de oren van mevrouw Klaarwater. Toen ze erachter kwam wat er was gebeurd, stond ze voor Anna en Thomas met een verdrietige blik in haar ogen.
Ze waren geschokt en wisten niet wat ze moesten zeggen. Mevrouw Klaarwater keek hen recht in hun ogen aan en zei: "Ik weet dat jullie het waren… Maar luister…ik wil jullie iets vertellen over genade." Anna en Thomas luisterden goed terwijl ze ging vertellen: "Genade is wanneer je iemand vergeeft, zelfs als ze iets verkeerds hebben gedaan. Het is een geschenk van liefde, net zoals God ons vergeeft als we fouten maken." De vrienden keken elkaar aan, overweldigd door de woorden van mevrouw Klaarwater. Ze voelden zich verdrietig over wat ze hadden gedaan, maar waren ook blij met wat ze tegen hen zei.
Mevrouw Klaarwater glimlachte en zei toen: "Ik geef jullie gratie. Ik vergeef jullie voor wat er is gebeurd en ik hoop dat jullie ervan leren."
Met tranen in hun ogen omhelsden Anna en Thomas de vriendelijke oude dame, dankbaar dat ze hen wilde vergeven. Vanaf die dag leerden Anna en Thomas wat het betekende om genade te ontvangen én te geven. Ze beloofden om eerlijk te zijn en de gevolgen van hun acties onder ogen te zien. En telkens als ze aan de gebroken vaas dachten, moesten ze terugdenken aan wat ze hadden geleerd over vergeving en genade.