Vreze des Heeren

“Het was alsof God in een stormwind kwam. Het huis schudde door de kracht van het gebed en Gods aanwezigheid. Niemand kon een woord uitbrengen. Wat kon je zeggen? ‘Wees stil en weet dat ik God ben’, dat was wat er gezegd werd.”

Dat vertelde een man die in 1949 een opwekking meemaakte op de Hebriden, een eilandengroep in Noord-Schotland. Een opwekking kun je omschrijven als een tijd waarin God zich op een bijzondere manier laat zien. Ineens gaan mensen merken dat Hij de levende en heilige God is. Alsof de zon door de wolken breekt.

Alle mensen die zo’n opwekking hebben meegemaakt, hebben het over het ontzag voor God dat ze toen voelden. Bij een opwekking gaan mensen ineens zien hoe heilig God is, daarom hebben ze een diep verdriet over hun zonde. Op de Hebriden vielen mensen op straat en smeekten God om genade. Iemand die deze opwekking meemaakte, zei: “Het gras onder mijn voeten en de rotsen om me heen leken te roepen: ‘Vlucht naar Christus, neem de toevlucht tot Hem.’”

Hetzelfde zie je in de Bijbel. Als de Heere God zich openbaart, zorgt dat bij mensen voor diep ontzag, voor de ‘vreze des Heeren’. Als de HEERE zich laat zien aan Jesaja, roept de profeet uit: “Toen zei ik: Wee mij, want ik verga! Ik ben immers een man met onreine lippen en woon te midden van een volk met onreine lippen. Mijn ogen hebben namelijk de Koning, de HEERE van de legermachten, gezien.” Als Johannes op Patmos de Heere Jezus ziet in Zijn heerlijkheid en majesteit, valt hij ‘als dood aan Zijn voeten’ (Openbaring 1:17).

Je kunt ook bang zijn voor God, zoals je bang kunt zijn voor onweer of voor een ravijn. Maar dat is niet de ‘vreze des Heeren’. Dat is een vrees die van de Heilige Geest komt en samengaat met blijdschap. Het is niet pure angst, want ‘de volmaakte liefde drijft de vrees uit’ (1 Johannes 4:18).

In de Bijbel zie je vaak dat ‘vreze des Heeren’ samengaat met vreugde. Als de Heere God dichtbij komt, geeft dat diepe blijdschap. Tegelijk blijft Hij de heilige, verhevene en ontzagwekkende God. In Psalm 2 staat: “Dien de HEERE met vreze, en verheugt u met beving.” Dat is de vreze des Heeren, je ‘bevend’ verheugen over de genade van een heilige God. “Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.” (Psalm 130:4)