Bijbelgedeelte: 2 Samuël 12:1-23

Context
David heeft overspel gepleegd. Als gevolg hiervan raakt Bathséba zwanger. Het lukt David niet om Uria de zwangerschap ‘in zijn schoenen te schuiven’. Daarom geeft David bevel aan Joab dat Uria in de oorlog moet sterven en dit gebeurt. David en Bathséba trouwen en er wordt een zoon geboren. De begane zonden worden echter niet beleden en wat David deed, is zeer kwaad in de ogen van de Heere.

Kerntekst
2 Samuël 12:10 Nu dan, het zwaard zal van uw huis niet afwijken tot in eeuwigheid, daarom dat gij Mij veracht hebt.

Doelstelling

De kinderen leren dat de Heere onze zonden altijd ziet.
Ze zien in dat de Heere wil dat we onze zonden zelf aan Hem belijden.
Het wordt de kinderen duidelijk dat de Heere de zonde nooit ongestraft laat.
Ze zien tegelijkertijd dat God genadig is voor zondaren die zich bekeren.

Zingen

Psalm 6:1,2; 32:3; 51:5; 139:1,14
ZB - Al waren uw zonden als scharlaken / Doorgrond mijn hart, en ken mijn weg o Heer’ / Gij die van God zijt afgedwaald / Kom naar huis / Wees mij genadig, o God

Geloofsleer

HC zondag 2 - Gods wet als de spiegel van de zonde
HC zondag 3 - De zondigheid van de mens
HC zondag 4 - Gods rechtvaardig oordeel over de zonde
NGB art. 23 - Rechtvaardiging door Christus’ werk
DL II, 1-3 - Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid

Introductie
Laat een spiegel zien, vraag iemand er in te kijken en te vertellen wat hij ziet. Laat een (goede) spiegel jou dingen zien die er niet zijn? Verbergt hij dingen die er wel zijn? De Heere heeft ons ook een geestelijke spiegel gegeven, een spiegel om daarin ons hart te bekijken. Welke spiegel is dat? Wat zie jij als je in die spiegel kijkt? Wat moet je doen als je heel erg schrikt van je ‘geestelijke’ spiegelbeeld omdat het er helemaal niet uitziet zoals het zou moeten zijn? Wil de Heere dan dat je je voor Hem verbergt of juist met dat zondige hart naar Hem toegaat?

Beginzin
Gaat dat over mij? Nee, natuurlijk niet! Iemand zoiets verschrikkelijks aandoen! De dader moet flink gestraft worden!

Vertelschets

De profeet Nathan wordt door de Heere naar koning David gestuurd. Bij de koning gekomen, vertelt Nathan: ‘Er is een rijke man met heel veel schapen en runderen. Zijn buurman heeft alleen maar één ooilam, een vrouwelijk lammetje. Deze man houdt zoveel van dat lammetje dat het gewoon in de woonkamer mag leven en op zijn schoot mag slapen. Hij houdt er net zoveel van als van zijn eigen kinderen!
Maar dan krijgt de rijke man bezoek. Hij hoort zijn gasten een goede maaltijd aan te bieden maar heeft geen zin om voor het vlees een dier van zijn eigen kudde te slachten. Daarom neemt hij het ooilam van die arme man en slacht dat voor zijn gasten.’
Hoe ga jij om met de spullen van andere kinderen?
David luistert vol aandacht. Als Nathan klaar is, springt hij boos op en zegt: ‘De man die dat gedaan heeft, verdient de dood. Wat hij gestolen heeft, moet hij vierdubbel teruggeven aan die arme man.’ David kent Gods Woord goed. Daarin staat immers dat als een dief wat gestolen heeft, hij het vierdubbel terug moet geven aan de eigenaar.
Nu David in de spiegel van de wet van de Heere heeft gekeken, komt Nathans boodschap: ‘David, jij bent die man.’ Nathan laat David zien hoe erg het is wat hij deed. David had zoveel van de Heere gekregen, zelfs de eigendommen van Saul. Hij was bovendien getrouwd. Toch wilde hij nog meer hebben. Hij gaf eerst toe aan de zonde van de begeerte (tiende gebod), toen stal hij de vrouw van zijn buurman (achtste gebod), pleegde overspel met haar (zevende gebod) en liet tenslotte Uria doden (zesde gebod). Allemaal zaken die de Heere verboden had in Zijn wet.
David weet dat hij gezondigd heeft, en hij belijdt: ‘Ik heb gezondigd tegen de Heere!’. Maar dan mag Nathan hem in Gods Naam ook vertellen dat zijn zonde hem vergeven is. David mag blijven leven, door Gods genade. Maar David wordt wel gestraft; vier zonen van hem zullen sterven. Als eerste de pasgeboren baby. David was immers de koning, hij was door de Heere uitgekozen om het volk te besturen en te leiden op de weg van de Heere. Hij moest het goede voorbeeld geven.
De Heere wil dat we onze zonden belijden, aan Hem vertellen. En dan wil Hij ons die vergeven, om Jezus’ wil. De Heere vindt de zonde heel erg, we doen er Hem verdriet mee.
Als Nathan weg is, wordt de baby erg ziek. Weet je wat David doet? Hij trekt zijn rouwkleren aan, eet niets meer en blijft bidden voor zijn zoontje. Hij spreekt met niemand, alleen met de Heere God. De knechten van de koning maken zich zorgen om hem. En als de baby dan sterft, zijn ze helemaal ongerust. Nu zal de koning nog verdrietiger zijn. En ze durven hem eigenlijk niet te vertellen dat zijn zoon gestorven is.
Maar de koning merkt aan zijn knechten dat er iets gebeurd is. ‘Is het kind gestorven?’ vraagt hij. ‘Ja.’ Dan doet de koning iets bijzonders. Hij trekt zijn rouwkleren uit, wast zich en gaat naar het huis van de Heere om te bidden. Vervolgens gaat hij eten. Wat vreemd, nu de baby gestorven is, lijkt David helemaal niet meer verdrietig te zijn. En zijn knechten vragen hem waarom hij dit nu doet. De koning vertelt: ‘Toen het kindje nog leefde, kon ik de Heere nog vragen om hem te sparen. Maar nu het overleden is, helpt dat niet meer.’ David weet dat de straf van de Heere rechtvaardig, eerlijk is. Hij heeft gezondigd, en daarom verdiende hij straf.

Slotzin
De Heere heeft verdriet over elke zonde die gedaan wordt. Het is rechtvaardig, eerlijk als Hij de zonden straft. Maar Hij wil ons, om Jezus’ wil, al onze zonden vergeven.

Gesprek

Hoe kun je je zonden kennen? Denk nog eens terug aan de spiegel. Waarom is zondigen zo erg? Wat is de enige manier om vergeving te ontvangen? De Heere weet toch alles, waarom moet jij je zonden dan belijden? Wat belooft de Heere te zullen doen als je je zonden belijdt (1 Johannes 1:9? Geef eens een voorbeeld uit de Bijbel waaruit dat blijkt.
Wat betekent het dat de Heere rechtvaardig is? Waarom kan Hij genadig zijn?
Wat leer je uit deze geschiedenis over berouw, vergeving en straf?
Je kunt met de kinderen de inhoud van deze geboden bespreken (HC zondag 40, 41, 42, 44).

Samenvatting
De HEERE stuurt de profeet Nathan naar David. Die wijst hem met een verhaal zijn zonde aan. David begrijpt niet meteen dat hijzelf bedoeld wordt met de man die het lam van de arme afpakte. Hij oordeelt dat die man de dood verdiend heeft en de buit in viervoud moet teruggeven. Nathan laat hem in de spiegel zien: U bent die man! David belijdt zijn schuld. David zal worden gestraft: er zal vaak oorlog zijn en ook door het gedrag van zijn eigen kinderen zal hij in zijn gezin weinig vrede hebben. Zijn zoon wordt ziek en hoewel David de Heere aanroept, sterft het kind. Dan gaat David naar het huis des Heeren en aanbidt Hem.

Vragen