Leven na dit leven

In de buik van een zwangere vrouw zaten eens twee baby’s. De ene vroeg aan de ander: ‘Geloof jij in leven na de bevalling?’ De ander zei: ‘Jazeker! Ons leven hier dient er slechts toe dat we groeien en ons op het leven na de geboorte voorbereiden, zodat we sterk genoeg zijn voor datgene wat ons wacht.’ ‘Nonsens’, zei de eerste. ‘Er is geen leven na de bevalling. Hoe zou dat er dan uit moeten zien?’

De tweede zei, ‘Ik weet ’t niet ook niet precies, maar er zal in ieder geval meer licht zijn dan hier. Misschien lopen we wel met onze benen en eten we uit onze monden. Misschien hebben we andere zintuigen die we nu nog niet snappen.’ De eerste reageerde, ‘Dat is absurd! Lopen is onmogelijk. En eten met onze monden? Wat een belachelijk idee! De navelstreng voorziet ons van voeding en alles wat we nodig hebben. Buiten dat, het kan nooit zo zijn dat er leven is na de geboorte, omdat de navelstreng veel te kort is. Leven na de bevalling moet dus logischerwijs uitgesloten zijn.’

De tweede volharde: ‘Nou, ik denk dat er iets is, alleen een beetje anders dan hier binnen. Waarop de eerste reageerde, ‘Nonsens. En wat dan als er leven zou zijn, waarom is er dan niemand ooit van teruggekomen? Bevallen is het einde van het leven, en in het post-bevallingstijdperk is er niets dan donkerte, stilte en de ondergang. Het brengt ons nergens.’ ‘Ik weet het niet hoor’, zei de tweede, ‘maar we zullen mama in ieder geval ontmoeten en zij zal voor ons zorgen.

‘Mama? Geloof jij echt in mama? Dat is ronduit lachwekkend. Als mama bestaat waar is ze dan nu?’ De tweede zei: ‘Ze is overal en om ons heen. We zijn omgeven door haar en we zijn van haar. Het is in haar waar we leven. Zonder haar zou deze wereld niet bestaan.’ ‘Nou, ik zie haar niet. Dus het is niet meer dan logisch dat ze niet bestaat.’ zei de eerste. Waarop de tweede antwoorde, ‘Soms, als je stil bent en je je focust en echt, echt goed luistert, kun je haar horen zingen en praten. Ook kun je haar aanwezigheid soms voelen, als ze onze wereld aait. Ik geloof in ieder geval dat ons werkelijke leven dan pas begint!