Bijbelgedeelte: Joël 2:28-32 en Handelingen 2:14-21

Intro
Joël is een klein boekje waarin allereerst wordt ingegaan op de concrete situatie (ongedierte en droogte). Het tweede deel van Joëls profetieën gaat over Gods grote toekomst. Een toekomst met overvloed van zegen en heil voor Gods volk en Gods oordeel over allen die volharden in hun ongeloof. De profetie in hoofdstuk 2:38–32 staat in het tweede deel en wordt in het Nieuwe Testament vervuld op het Pinksterfeest. Profetie is in de Bijbel vaak meervoudig. Pinksteren was vervulling maar de volmaakte vervulling moet nog komen.

Vers 28-29
Daarna, na de periode waarin God ‘de Leraar der gerechtigheid’ (Joël 2:23) gegeven zal hebben. Het is na de komst van de Heere Jezus naar deze aarde. Bij de gave van de Geest moet je denken aan alles wat de Heilige Geest dankzij Christus aan Zijn gelovigen geeft. Pinksteren is een feest van overvloed. Dat wordt aangegeven door het woord ‘uitgieten’. En het wordt verdeeld over alle mensen. Dat moet gelezen worden als ‘allerlei soorten’ mensen (Niet alle mensen zullen de Heilige Geest ontvangen.).
Concreet zal deze gave van de Heilige Geest aan het licht komen in profeteren. Dat is in de Bijbel allereerst inzicht in de verborgenheid van het Evangelie. Dat inzicht wordt gewerkt door de Heilige Geest. Dromen en gezichten waren manieren waarop God Zich in het Oude Testament bekend maakte aan Zijn profeten. De manier waarop er hier over gesproken wordt, verwijst ook naar de overvloed van het werk van Gods Geest. Het zal niet beperkt zijn tot enkelingen maar alle gelovigen zullen er in delen. Allerlei ‘soorten’ mensen worden genoemd: zonen, dochters, ouderen, jongeren, dienstknechten, dienstmaagden.

Vers 30-31
Deze verzen verwijzen naar meer dan de uitstorting van de Geest op het Pinksterfeest in Jeruzalem. Het gaat hier over tekenen die plaats zullen vinden in de periode tussen Jezus’ komst én Zijn terugkomst. Dat laatste is ‘die grote en vreselijke dag’.

Vers 32
De tekenen zullen indrukwekkend zijn, maar niet alleen benauwdheid brengen. Juist in die tijd van bijzondere tekenen zal opgeroepen worden om de Naam van de HEERE aan te roepen. Daartoe worden we allemaal aangespoord door de rijke beloften van God. Al wie het doet (of het nu een Jood of iemand uit de heidenen is) zál behouden worden. De Naam van de HEERE aanroepen wil zeggen in gebed tot God vluchten en zó je vertrouwen op Hem alleen stellen. Voor wie dat doet, ís er behoud, redding, bevrijding. Daarbij gaat het om een totale bevrijding. Bevrijding dus van ziekte, zonde, duivel en dood.
Op de berg Sion, te Jeruzalem, klopte het hart van Israëls godsdienst. Daar woonde God bij Zijn volk. Voor een gelovige Israëliet was het helder dat de verzoening die daar plaats vond, noodzakelijk was om God te kunnen ontmoeten. Jood en heiden wordt na Pinksteren verkondigd dat er alleen behoud is door de bediening der verzoening (2 Korinthe 5:18). Voor die bediening moet je in de kerk zijn, onder de verkondiging. Wat dat betreft is het, als het goed is, elke zondag Pinksteren!
Joël zegt er ter onderstreping bij dat het zo zal zijn omdat de HEERE het gezegd heeft. Daarmee staat het vast. God zál het doen. Wij kunnen het niet en wij hoeven het ook niet goed te maken.
God maakt het niet alleen mogelijk, Hij dóet het ook. Hij verzamelt Zijn volk als ‘de overgeblevenen’ die Hij roept (zie voor het spreken over ‘overgeblevenen’ – of rest – ook Jesaja 10:22 en Romeinen 9:47 en 11:4, 5 en 7). Bij deze laatste dingen mag en moet je dan ook denken aan Gods uitverkiezing. Dat is geen beperking van het behoud, maar het is juist de zekerheid van het behoud. Mensen worden behouden omdat God ze roept. Daarom moet niemand zich allereerst afvragen ‘ben ik wel uitverkoren?’. De goede vraag is: ‘Luister ik al naar Gods roepstem?’ Als dat nog niet zo is, spoort deze belofte ons aan om te bidden om Gods Geest.

Handelingen 2:14-21
De preek van Petrus is niet gemakkelijk te ‘vertellen’. Het belangrijkste zal zijn om de hoofdpunten van de preek van Petrus weer te geven. De exegese is dan ook heel beknopt. Voor de vertelling is het dan vervolgens ook erg goed om de verbinding tussen Joël 2:28-32 en Petrus’ preek aan te geven. Daar zijn twee belangrijke redenen voor. Allereerst om de kinderen de eenheid van de Bijbel te laten zien. Alles in de Bijbel draait toch steeds om de redding die God werkt. Ten tweede is het ook mooi als de kinderen iets zien van de betrouwbaarheid van de Bijbel. Eeuwen voor de Heere Jezus kwam, is al voorzegd wat Hij kwam doen en wat de Heilige Geest na Zijn komst zou doen.

Hier volgen de hoofdpunten van Petrus’ preek:
a. Petrus verzekert dat hier geen sprake is van dronkenschap of iets dergelijks, maar dat hier gebeurt wat God al eeuwen geleden beloofd heeft door de mond van Zijn profeet Joël: de Heilige Geest wordt uitgestort.
b. Petrus zegt dat ‘het laatste der dagen’ is aangebroken. Dat wil zeggen dat dit het laatste heilsfeit is dat God geeft, voordat Hij definitief terugkomt om te oordelen en de nieuwe hemel en de nieuwe aarde op te richten.
c. De belangrijkste boodschap is dat God laat verkondigen dat er behoud is voor iedereen die de Naam van de Heere zal aanroepen.