Het verbond in Beer Sheva

Hoe moet ik als christen omgaan met conflict en mijn medemens?
Hoeveel gewelddadige conflicten spelen zich er niet af in onze wereld? Niet alleen op mondiaal niveau, maar ook in de relaties tussen mensen onderling. Al hoewel we het hopelijk zelf niet herkennen uit ons eigen leven, herkennen we vast wel dat het soms moeilijk is om vriendelijk te blijven tegen je medemensen. Ook als christenen krijg je te maken met onrecht. Het antwoord is dan niet vijandschap of wraak. In Romeinen 12:18 staat: ‘leef voor zover mogelijk met iedereen vrede.’ Als christenen krijgen we dus de opdracht om met iedereen in vrede te leven, jezelf weg te cijferen en het goede te zoeken voor de ander. Dat is precies hetgeen Abraham doet in dit gedeelte en wat hij ook moest leren.

Hoe het begon
Onze geschiedenis begint in Genesis 21: 22-24 met deze woorden: "Nu gebeurde het in die tijd dat Abimelech en Phicol, de commandant van zijn leger, tot Abraham zei, God is met u in alles wat u doet; nu dan zweer mij hier bij God dat u mij, mijn zoon, of mijn kleinzoon niet bedriegen zult. In overeenstemming met de goedertierenheid die ik u bewezen heb, moet u mij en het land waarin u als vreemdeling verblijft, goedertierenheid bewijzen. Abraham zei: ik zweer het.’’
Koning Abimelech stelt voor om een verdrag te sluiten omdat hij zich realiseert dat Gods hand op Abraham is. In feite zegt hij tegen Abraham: "God is met u in alles wat u doet." Met andere woorden, Abraham genoot speciale, goddelijke bescherming. We weten allemaal dat Abraham ook een zondig mens was. Hij had zijn fouten en zonden. Toch wist Abimelech dat God met Abraham was. Echt wandelen met God blijft blijkbaar niet onopgemerkt! Als gevolg daarvan wilde Abimelech een verdrag met Abraham sluiten om zichzelf en zijn volk te beschermen tegen de eventuele toorn van de God van Abraham.

De noodzaak van vrede en vergeving
Hoewel Abimelech een ongelovige was, was hij toch bereid vrede te sluiten met Abraham, zijn vijand. Dit laat ons zien dat zelfs vrede sluiten met je vijand mogelijk is. Sterker nog, het is iets wat God van ons vraagt.

De noodzaak van eerlijkheid en vertrouwen
Het is verbazingwekkend hoeveel conflicten veroorzaakt worden door eenvoudigweg oneerlijkheid. In Efeze 4:25 wordt ons opgedragen om leugens af te leggen en de waarheid aan onze naaste te vertellen. De context van deze passage gaat over eenheid; het laat ons opnieuw zien hoe oneerlijkheid relaties onderling kan vernietigen. Abimelech kon nooit een positieve relatie met Abraham hebben als hij hem niet kon vertrouwen. Maar dan moest Abraham wel helemaal eerlijk tegen hem zijn! Kunnen mensen bouwen op jouw woorden en beloften? Als we werkelijk door het geloof in Jezus Christus nieuwe schepselen zijn, zijn we geroepen om de waarheid in liefde te spreken (Ef. 4:15) en niets te zeggen dat de Heilige Geest bedroeft (Efeze 4:30).

Nederigheid
Abimelech laat ook iets zien van nederigheid. De heidense koning Abimelech zette de eerste stap: hij toonde nederigheid. Bij ruzie of conflict moet iemand altijd de eerste stap zetten. Ben jij degene die als eerste je excuses aanbiedt? Of ben je trots en wacht je liever? Eerbiedig gezegd deed de Heere Jezus zelf ook de eerste stap toen Hij neerdaalde uit de hemel en Zichzelf vernederde door de gedaante van een mens aan te nemen (Fil 2: 5-11). De Heere Jezus leert ons hoe we nederig moeten zijn en de eerste stap moeten zetten, ook als het gaat om beschadigde relaties.

Moed
Abimelech toonde ook moed. Vredestichting vergt moed omdat je nooit weet hoe de ander zal reageren. Er zijn geen garanties. Soms worden je beste inspanningen afgewezen. In ons geval wist Abimelech niet hoe Abraham zou reageren. Als hij boos werd, zou dit kunnen leiden tot oorlog. Hetzelfde geldt voor jou. Als jij het goed wil maken met iemand anders, weet je niet hoe die ander zal reageren. De andere persoon begrijpt het misschien niet of beschouwt jouw initiatief als teken van zwakte. Toch betekent dit niet dat je het daarom maar moet laten rusten!

Geduld
Abraham en Abimelech tonen ook veel geduld met elkaar. Vredestichting vereist geduld omdat de houding van de ander vaak niet van de ene dag op de andere verandert. Je kunt jaren van vijandigheid en wantrouwen niet over één nacht overwinnen. In dit geval moesten zowel Abimelech als Abraham leren samen te leven ondanks hun verschillen in achtergrond en religie. De geschiedenis eindigt met deze woorden: ‘Abraham plantte een tamarisk-boom in Berseba en daar riep hij de naam van de HEERE aan, de Eeuwige God. En Abraham verbleef vele dagen in het land van de Filistijnen.'
Berseba "betekent zowel "bron van zeven" als "bron van de eed." Berséba, één van de belangrijkste plaatsen in de tijd van het Oude Testament, werd Abrahams bezit. Dus plantte hij daar een boom. Door een boom te planten, gaf Abraham blijk van zijn voornemen om in die regio te blijven. Tamarisk-bomen waren langlevend en groenblijvend. De boom moest een blijvende herinnering aan Gods goedheid zijn voor Abraham. Het diende als een passend symbool van de blijvende genade van de trouwe God. Na het planten van de boom, riep Abraham "de Naam van de Heere aan."

De laatste drie verzen vertellen over de positieve resultaten van het vredesverdrag tussen Abimelech en Abraham.

1. Abimelech en zijn mannen keerden terug naar huis (Genesis 21:32).
2. Abraham aanbad God in Berseba (Genesis 21:33).
3. Abraham leefde lange tijd in vrede (Genesis 21:34).

Leven door het geloof in de beloften
Abraham bezat nu een klein deel van het land dat God hem had beloofd. Door Abraham rechten te verlenen voor een waterbron, had Abimelech het voor Abraham mogelijk gemaakt om daar permanent te wonen. Na zoveel vertragingen lijken de beloften van land en afstammelingen eindelijk zijn vervulling te krijgen. Gods beloften worden vervuld omdat Hij het beloofd heeft. Niet op onze tijd. De Heere vraagt van ons geduld en vertrouwen op Hem. Kunnen we Hem zo werkelijk volgen?